Historia Parafii

Do końca XVI w. Mniów należał do parafii Chełmce. Pierwszy, drewniany kościół parafialny został wzniesiony w 1596 r. z fundacji Jakuba Rawity Gawrońskiego, kasztelana wieluńskiego. Niestety nie przetrwał on do naszych czasów. Spłonął wraz z zabudowaniami parafialnymi na początku XVII w. 6 listopada 1632r. papież Urban VIII nadał świątyni mniowskiej prawo do organizacji odpustów w dniu 8 maja na uroczystość św. Stanisława.

W roku 1650 ks. Szymon Żurawski rozpoczął budowę w sąsiedztwie drewnianego kościoła, nowego murowanego. Niestety z powodu najazdu Szwedów w roku 1655 i swojej śmierci, nie dokończył budowy. Prace sfinalizował ks. Stanisław Owczarkiewicz. 16 sierpnia 1685r. odbyła się konsekracja świątyni. Dokonał jej z upoważnienia arcybiskupa gnieźnieńskiego Jana Wydzgi – ks. sufragan Władysław Silnicki. Kościół w Mniowie, jak wynika z dokumentów znajdujących się w Archiwum Diecezjalnym w Kielcach, odgrywał znaczącą rolę, dzięki świątyni przez niemal sto lat istniała tu szkoła parafialna.

W 1775r. papież Pius VI wydał bullę, która stanowiła podstawę do funkcjonowania odrębnej parafii Mniów. W roku 1816 parafia liczyła 864 mieszkańców, a w 1844r. wiernych było już 2040.

W roku 1805 została utworzona diecezja kielecka, w jej skład weszła parafia Mniów. Ale już w 1818r. bulla papieska zniosła diecezję w Kielcach i ustanowiono nową w Sandomierzu. Wraz z diecezją został utworzony dekanat szydłowiecki i Mniów został włączony do niego. Po powstaniu styczniowym parafia weszła w skład dekanatu w Końskich. A w latach 1925 do 1933 do dekanatu zagnańskiego. W 1933r. nastąpiły kolejne zmiany granic diecezji, powstał nowy dekanat w Piekoszowie i parafia Mniów została przyłączona do niego. Obecnie parafia należy do dekanatu łopuszańskiego.

Patronem kościoła jest św. Stanisław, biskup krakowski. Główny ołtarz świątyni wspierają cztery złocone korynckie kolumny. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem na lewym ręku, nieznanego autora. Na zasuwie znajduje się wizerunek Patrona Kościoła, św. Stanisława, wskrzeszającego Piotra. U góry znajduje się rzeźba św. Antoniego między dwoma aniołami. Po bokach ołtarza stoją figury świętych biskupów: Wojciecha i Stanisława w strojach pontyfikalnych. W dwóch bocznych ołtarzach widnieją obrazy: po lewej w centrum Serce Pana Jezusa, u góry Matka Boska Karmiąca, a po prawej w centrum św. Tekla, u góry św. Jakub.

W świątyni znajdowały się niegdyś trzy cenne dzwony, zostały jednak zarekwirowane przez austriacki oddział w czasie I wojny światowej. Największy z dzwonów został odlany z brązu w 1886 r. u Zwoleńskiego w Warszawie. Średni pochodził z 1666 r. i znajdowały się na nim herby: Prus oraz litery S.O.p.M – skrót od Stanisław Owczarkiewicz proboszcza Mniowa. Data powstania najmniejszego z dzwonów, bez znaków szczególnych, jest nieznana. Łączna wartość dzwonów wynosiła przed wojną co najmniej 2000 marek.

Liturgia dnia

Msze Święte

Kościół w Mniowie
Niedziele i święta:
07:00, 10:00, 12:00, 16:00
Pierwsze piątki miesiąca:
16:00
Dni powszednie
18:00 w okresie letnim
17:00 w okresie zimowym
Kaplica w Chybach
Niedziele i święta:
08:30
Pierwsze piątki miesiąca:
17:00

Kancelaria parafialna

Wtorek, czwartek, sobota:
30 min po Mszy Św. porannej
i wieczornej
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.